Ita credo.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Age, inquies, ista parva sunt. Duo Reges: constructio interrete. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.

Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Rationis enim perfectio est virtus;

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Neutrum vero, inquit ille.

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Que Manilium, ab iisque M. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Si longus, levis dictata sunt. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Illi enim inter se dissentiunt. Quae contraria sunt his, malane?